NIEUWS

Van Bogaert maakte een afspraak voor een demonstratie van het overige gamma spuitkoppen en wortelfrezen. Erg succesvol was de bijeenkomst niet, want de kritische medewerkers van de Dienst Riolering hadden nogal wat technische op- en aanmerkingen over de aangeboden apparaten. Zij hadden nogal wat specifieke problemen in hun riolen en met name de wateroverlast, door het dichslibben van de riolering, was een doorn in het oog. “Ik wist ook nauwelijks wat een wortelprobleem was en hoe dat eruitzag. Inmiddels heb ik geleerd dat geen enkele wortelgroei hetzelfde is. Zo heeft bijvoorbeeld de wilg heel vervelende wortels, die moeilijk te bestrijden zijn.”

 

 

Van Bogaert pakte zijn normale werk als vertegenwoordiger weer op, totdat hij tijdens een demonstratie van spuitkoppen bij een klant in Vlaams-Brabant, opnieuw de vraag kreeg of hij ook een goede wortelfrees in zijn assortiment had. “De frees moest specifiek geschikt zijn voor kleinere machines tot maximaal 1301 liter / 150 bar, te gebruiken zijn in rioolpijpen met een diameter van 400 milimeter en in staat zijn om compacte massa’s en dikke wortels te frezen”, vertelt de ontwerper van de Rootmaestro. “Bij het napluizen van de catalogus, bleek dat zo’n apparaat er niet was. Zelfs internet bood geen soelaas. Wel veel wortelfrezen, maar geen geschikte!”

Op verzoek van een andere klant kee Van Bogaert ook nog rond tijdens een bezoek aan de IFAT (driejaarlijks terugkerende beurs op het gebied van waterbehandeling en verwerkingsmethodieken voor afvalstoffen in München, red.). Maar ook deze zoektocht leverde niets op. Gestimuleerd door de twee klanten, besloot Van Bogaert dan zelf maar iets te gaan ontwerpen. “Je bent ingenieur of neit! Elk vrij uurtje en de hele zaterdag en zondag werden gebruikt voor het maken van tekeningen en berekeningen. Vervolgens heb ik een prototype gebouwd en mocht ik via een klant een hoge drukmachine gebruiken om de zaak te testen. Met veel vallen en opstaan en met meer wanhoop dan euforie.”

De eerste testen in het riool, het was inmiddels oktober 2002, waren niet echt hoopgevend. “Draaien deed het ding wel, maar worteltjes verwijderen was nog wat anders. Een hoop gesleutel en enkele testen verder, waren de resultaten bemoeidigend te noemen. De worteltrossen waren herleid tot enkele takjes, maar heel ver in het riool rolde het apparaat nog niet, dus er was nog wel wat werk aan de winkel.” Na tientallen wielconstructies had Van Bogaert eindelijk een bruikbare wortelfees. “Ik heb tot onmiddellijk octrooi aangevraagd. Enerzijds om mijn uitvinding te beschermen en anderzijds om de technologische voorsprong en meerwaarde voor mijn klanten, ten opzichte van de toenmalige concurrent, te garanderen.”

 

Omdat zijn werkgever er geen heil in zag om de nieuwe wortelfrees op de markt te brengen, besloot van Bogaert alleen verder te gaan. Hij kwam in contact met Guy De Caluwe en Yves Van Sanden, districtshoofden van de Stad Antwerpen, die nog steeds op zoek waren naar een degelijke wortelfrees. “Vandaar dat ik mijn apparaat mocht komen demonstreren. Ik werd meteen voor de leeuwen gegooid, want het probleem was een rioolbuis met een diameter van 600 milimeter, die volledig was dichtgegroeid. Ik kan me de woorden van de heer Adriaans, afdelingchef rioolreinigen in Antwerpen, nog goed herinneren. Hij zei: “als je hier doorgeraakt, ga je in de toekomst nog veel wortelfrezen aan de man brengen!” Na enkele uren testen, moest ik echter toegeven dat er toch nog wel wat te verbeteren viel. Het schoot immers geen meter op!”
Dat was in mee 2003. Twee maanden later werd een nieuwe afspraak gemaakt. Weer werd er enkele uren gedraaid, zonder écht resultaat. Van Bogaert: “Rond 600 volledig dicht is niet eenvoudig en voordat we nog een poging waagden, heb ik eerst nog een tijdje gesleuteld. Plotseling was er een eerste opening. De mensen van de Stad Antwerpen waren net zo enthousiast als ik. Terwijl ik de heer De Caluwe en de heer Van Santen op belde, om hen te vertellen van het eerste, bescheiden succesje, hoorde ik de mannen van de rioolploeg juichen. Het apparaat was tien meter voorbij de verstopping!” Eindelijk beschikte Antwerpen over mogelijkheid om ernstige blokkades door boomwortels effectief aan te pakken, zonder dat de straat moet worden opgengebroken.
Het resultaat in Hoboken is volgens geluiden vanuit Antwerpen het bewijs dat er nu niet alleen tienduizenden euro’s kunnen worden bespaard, maar dat er tegelijkertijd ook veel burgerellende (overstromingen, opengebroken wegen et cetera) kan worden voorkomen. “Het is enkel nog wachten op budgetten op preventief overstromingen te vermijden, door de door boomwortels verstopte riolen te reinigen”. De Dienst Riolering heeft inmiddles een beperkt werkbudget voor “wortelcalamiteiten”. Zo zijn bijvoorbeeld de verstopte riolen onder bushalte op het Rooseveltplein aangepakt. “In minder dan drie uur was de klus geklaard en was vier maal twintig meter riool, met een diameter van 300 milimeter wortelvrij gemaakt. Voortaan hebben het personeel én de klanten van De Lijn geen last meer van natte voeten.”

 

Het suces in Antwerpen was inmiddels ook doorgedrongen in Gent en onlangs mocht Van Bogaert ook daar zijn uitvinding demonstreren. “Het ging daar om een ovaal riool met de maten 1200x800 millimeter. Met een specifieke aanpassing, vereist voor elk ovaal riool, lukte het me om in twee dagen honderd meter riool te reinigen en twee maal 25 meter massieve verstoppingen weg te frezen. Dit tot grote tevredenheid van Nick Van Eetvelde en Paul Balcaen, binnen Stad Gent belast met riolering.” Nu blijkt dat er een oplossing bestaat om vlug en efficiënt boomwortels uit het riool te verwijderen, is de Dienst Bruggen en Wegen naarstig op zoek naar de nodige budgetten, om zo snel mogelijk de rest van de wortelproblemen aan te pakken. Van Bogaert is duidelijk: “Uit een onderzoek in Peer is gebleken dat de hergroei minimaal is. At betekent dat men, nadat het riool is vrijgemaakt, twee jaar of langer gevrijwaard blijft van verstopte riolen. Als we er op tijd bij zijn, hoven we er alleen maar één keer door te rijden. Van put naar put in een uur!”